Kair – stolica i największe miasto Egiptu, w którym mieszka ponad 6,5 mln mieszkańców. Ze względu na fakt, że jest to największe miasto Afryki i Bliskiego Wschodu, a także największy ośrodek świata islamskiego często nazywany jest „Matką Świata” czy „Miastem tysiąca minaretów”. Położony jest po obu stronach Nilu, który od starożytności uważany był za rzekę życia. Najstarsza dzielnica Kairu znajduje się na wschodnim brzegu rzeki i właśnie tam znajduje się najwięcej starych zabytków. Zachodnie dzielnice zbudowane zostały w XIX w. wg wzorców zachodnioeuropejskich i cechują je szerokie aleje, zieleń i otwarte przestrzenie. Mieści się tu większość biur i budynków rządowych.

Będąc w Kairze warto udać się do Muzeum Starożytności, Wielkiego Meczetu Alabastrowego, cytadeli Kairskiej czy zobaczyć starochrześcijańską Dzielnice Koptyjską.

Na lewym brzegu Nilu znajduje się również Giza, na zachód od której mieszczą się najważniejsze zabytki Egiptu – piramidy i Sfinks.

Kuchnia egipska jest połączeniem smaków kuchni tureckiej i arabskiej. Najczęściej króluje w niej baranina, wołowina, czosnek, cebula, pietruszka, a z przypraw kurkuma, kolendra, sól i pieprz. Większość potraw tworzą warzywa przyprawiane aromatycznymi ziołami.

Tradycyjną potrawą jest Foul – klopsiki sporządzane ze zmielonej fasoli lub bobu z dodatkiem ziół. Do wielu potraw dodawany jest egipski chleb Aisz. Dużą popularnością cieszą się sałatki, które nie mają za wiele wspólnego z ich europejskim odpowiednikiem. Inne popularne potrawy to:

-Bisara – pure z fasoli z czosnkiem i zasmażana cebulą,

-Szurbet Ads – zupa z soczewicy doprawiana kminkiem i cytryną,

-Szisz Kbab – grilowana baranina, wątróbka z cebulą.

Z napojów często podawane są mocne napary kawy i herbaty, które przeważnie mocno się słodzi. Warto spróbować też egipskiego piwa Stella.

Należy pamiętać, że Egipt to kraj muzułmański i w związku z tym obowiązuje tu post w wyznaczonych okresach, np. podczas ramadanu. W tym czasie turyści jedzący na ulicach nie są dobrze odbierani. Ze względu na inna florę bakteryjną należy starannie wybierać restauracje lub jadać w hotelach.

Obyczaje hotelowe nie różnią się od panujących w innych krajach. Stroje kąpielowe noszone na plaży czy przy basenie nie stanowią problemu, jednak należy pamiętać, że nie wolno opalać się toples. W wielu hotelach istnieje zakaz zabierania jedzenia cz napojów do pokoju, a do wieczornego posiłku nie można być skąpo ubranym. W Egipcie nie ma szczególnie rygorystycznych norm obyczajowych, ale należy zwrócić uwagę na ubiór, gdyż noszenie krótkich spódnic, szortów czy strojów plażowych jest niestosowne.

Personel sprzątający w hotelach to przeważnie mężczyźni, gdyż w Egipcie nie jest mile widziane by kobiety funkcjonowały poza rodziną.

Ważną rolę odgrywa bakszysz – napiwek, który w porównaniem z niskimi zarobkami często jest drugą wypłatą. Pokojowemu przeważnie daje się ok. 5 EGP tygodniowo za osobę. Napiwki są powszechne również u kelnerów i barmanów jak i przy każdej usłudze, jednak należy go dawać tylko, gdy jest się naprawdę zadowolonym z usługi.

Nie wolno fotografować obiektów wojskowych, rezydencji państwowych, jak również mostów i portów.

Egipcjanie są bardzo religijni, bez względu na to, czy są koptyjskimi chrześcijanami, czy też muzułmanami. Ich religijność nie jest tylko rytualna i powierzchowna, jak w wielu krajach Zachodu, ale wpływa znacząco na sposób życia. Religijne nakazy są ważne na równi z przepisami prawnymi. Najważniejszą wartością dla Egipcjanina jest rodzina, a każdy z jej członków jest odpowiedzialny za jej reputację. Bardzo dużą uwagę zwraca się na rolę kobiety i mężczyzny w społeczeństwie, a ogólne zasady odbiegają w znacznym stopniu od europejskich, toteż nie należy się dziwić kiedy turystka podróżująca autobusem zostanie wezwana do zajęcia miejsca na początku razem z innymi kobietami.

Panom stanowczo odradza się flirtowanie czy nawet rozmowę z lokalnymi niewiastami – stanowi to poważne złamanie kodeksu moralnego.